PoeZi te dhshme

Jeta pa "nënën"

Një lajmë i zi na erdh në shtëpi si një bombë!
Kujtuam se catia na ra mbi kokë..
Një erë e lehtë përplasi derën
Një heshtje për një qast kaploi një fshatë të tërë.

Dielli nën retë fshehu rrezet e tij.
Qielli blu u sh'ndërrua i gjithi në gri..
Kur..!-një zë i ngjirur dhe me sy të skuqur e të përlotur dëgjohet atje tej..
Pa "nënë" mbetën 3 djem!

Ohh..!-Zot përse nënën tonë?
Përse zgjodhe atë..?
A nuk të erdhi aspak keq për ne?!

Desha t'ju flisja e ti ngushëlloja por më..kot!
Një lëmsh në stomakun tim ishte pështjell,
saqë as fjalë nga goja s'munda të nxjerr,
veq i përqafova të 3 fort..fort..!
Por lotët e tyre s'mundeshte askush ti ndal dot.

Një zemër nëne u "tha"
Një lule në saksi u vyshk
Një shtëpi plotë drit
U sh'ndërrua në një kandil!

Edhe pse me zë kurr nuk do të bërtasin "nënë"..
Në zemrat e tyre të 3 djemtë gjithmon
do përshpërisin emrin nënë.. nënë..!

Por..!-jeta e tyre sotë vazhdon edhe pse pa "nënë"!

Princeshes sime...

Kam kerkuar pertej fjalve ,endrrave,dhembjeve...
Kam gdhendur nentoken e shpirtit tim deri pas vdekjes...
Qe te gjej fjalet me te bukura per Ty ....
Fjalet qe do ti dhuroj eres,diellit,qiellit,detit dhe mjellmave ...
Buqeta endrrash per Ty Princeshe....
Qe te shkruajn rrefimin me te bukur per Ty...
Neper palet e fshehura te kohes kerkova qepallat tua dhe kalin e bardh qe te sjelle ne endrren time ..
kalldremeve te merzitura te kohes pa Ty...
Diku larg ,mes qiellit,detit dhe syve tu...
Te pres ne etjet e zogjeve ,ne ylberin e brisht te syve te mi dhe dhembjeve ...
Princesha ime...
Me duart e drites qe thurin gershetat tua te bukur ,te ledhatoj me mallengjime...
fytyra jote e bukur ka vjedh magjin e henes ,yjve dhe beharin e mengjezeve te mija...
e me vjen sonte si aurore te shkelqej ne vetmine time me dhembjet e nentokes sime...
Sa large je ...E shtrenjta ime....sonte pa ty dua te ndezi yjet me ngjyren e syve tu..
Dua te ndezi vullkanet e shpirtit ,etjet e mija me emrin tende-Princesha ime...
E Ti je aq larg ,sa larg ...Pertej kohes,endrrave dhe mjellmave...
E un e Te Dua...
Me mungon deri ne thellsine e nates dhe yjve...
Te perqafoj,te shtrengoj... shum, sa shum...
Dua te shtrydhi naten,vetmine,etjet,dhembjet ....
Pincesha ime...

Poezit.Org"

Një botë e madhe
një ëndërr pa kufi,
këtu ku s'egzistojnë mijëra halle
këtu ku ka vec dashuri.

Poezi pafund
një jetë e bukur,
fjalë që ti thuash s'mund
një trishtim i zhdukur.

Këtu ku ka ide
ku nuk jeton dot pa poezi,
këtu ku ëndrra fle
ku ndjen dashuri.

Zemra flet vetë
s'ka nevojë për fjalë,
fjalët marrin jetë
nuk mund ti bësh dot ballë.

"Poezit.org" gjithcka këtu
poezi,chat mund ti gjesh,
humbet e sdi se ku
sepse në këtë botë dhe ti do të jesh.

Në vatrën e saj
jemi bërë të gjithë të familjarizuar,
askush nuk mund të na ndaj
kurrë s'kemi për tu larguar.

Mos u largoni kurrë
Qëndroni në botën e pafund,
mos e bëni zemrën gur
sepse si"Poezit.org"sdo gjeni askund...